
ΝΗΣΙΑ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ - ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Αίγινα:
Η Αίγινα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του Αργοσαρωνικού και οφείλει την ονομασία του, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα. Γύρω από την Αίγινα βρίσκεται το Αγκίστρι, η Σαλαμίνα, τα Μέθανα, η Τροιζήνα, ο Πόρος και ο Πειραιάς. Η Αίγινα, γνωστή και ως «νησί των φιστικιών», είναι ιδιαίτερα γραφική, με ειδυλλιακά τοπία και πολλά αξιοθέατα. Στην αρχαιότητα, συμμετείχε στη ναυμαχία της Σαλαμίνας ενάντια στους Πέρσες και κατά την κλασική εποχή, αποτέλεσε πόλη της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Στο λιμάνι και την παραλιακή ζώνη της η ζωή είναι έντονη, με αρκετή κίνηση, χαρακτηριστικά πόλης, αλλά και με τις παραδοσιακές άμαξες που κάνουν ξεναγήσεις στο νησί. Τα κτίρια στην Αίγινα είναι δείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με έντονο το λαϊκό στοιχείο, κτισμένα το 19ο αιώνα, θυμίζοντας ότι ήταν κάποτε πρωτεύουσα της Ελλάδας.
Στην είσοδο του λιμανιού ο μικρός κατάλευκος ναός του Άγιου Νικόλα του Θαλασσινού καλωσορίζει τον επισκέπτη. Κοντά στο λιμάνι, αριστερά βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της "Κολώνας" όπως είναι γνωστός από την μοναδική κολώνα, απομεινάρι του Ναού του Απόλλωνα Δελφινίου, δωρικού ρυθμού, που δέσποζε στον λόφο. Ο λόφος της Κολώνας ήταν η Ακρόπολη και το θρησκευτικό κέντρο της Αρχαίας πόλης. Κάτω από τον λόφο της Κολώνας ξεχωρίζουν ακόμα και σήμερα τα ίχνη των μόλων του περίφημου "Κρυπτού λιμένα" του πολεμικού λιμανιού της αρχαίας Αίγινας. Η Εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, Μητρόπολη της Αίγινας, έχει στην αυλή της το Εϋνάρδειο σχολείο, που αποτελούσε τη Σχολή των δασκάλων, τον περασμένο αιώνα.
Στον Πύργο του Μαρκέλλου στεγάζονται το Καποδιστριακό Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Αίγινας και το Κέντρο Κοινωνικού Προβληματισμού "Σπύρος Αλεξίου". Στα περίχωρα της πόλης υπάρχουν αρχαϊκοί τάφοι, περγαμηνής εποχής και η Βυζαντινή Εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων δύο χιλιόμετρα στα δυτικά της πόλης. Στην οδό Μητροπόλεως βρίσκεται η βιβλιοθήκη της Αίγινας και το Καποδιστριακό Κυβερνείο, όπου βρισκόταν το πρώτο Νομισματοκοπείο. Στον ίδιο δρόμο είναι τα σπίτια του Ζωγράφου, του Πέππα, του Λυμπερόπουλου και τον Πύργο Μαρκέλλου. Γνωστές είναι οι παραλίες Αγία Μαρίνα, Παναγίτσα, Αιγινήτισσα, Αύρα, Κολώνα, Σουβάλα, Άγιος Βασίλειος, Μαραθώνα και Βάγια. Το φιστίκι Αιγίνης είναι το καλύτερο παγκοσμίως και διαθέτει προστατευμένη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ).
Σαλαμίνα :
Η Σαλαμίνα είναι το μεγαλύτερο νησί του Αργοσαρωνικού Κόλπου και απέχει ελάχιστα από το λιμάνι του Πειραιά. Το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία της υπήρξε η πασίγνωστη ναυμαχία που έγινε το 480 π.Χ., στην οποία οι αρχαίοι Έλληνες κατατρόπωσαν τον περσικό στόλο. Είναι η πατρίδα του ομηρικού βασιλιά Αίαντα του Τελαμώνιου και του τραγικού ποιητή Ευριπίδη. Στη Σαλαμίνα έμεινε ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός σε ένα σπιτάκι έως το 1950, απέναντι από το Μονή της Φανερωμένης. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε το στρατηγείο του στην παραλία της Σαλαμίνας και προστάτης του ήταν ο Άγιος Δημήτριος. Τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο στο 1ο Καποδιστριακό Δημοτικό Σχολείο. Στα Περιστέρια είναι το Σπήλαιο του Ευριπίδη, και ο αιωνόβιος πέτρινος φάρος ενώ στις Κολόνες είναι το κυκλοτερές ταφικό μνημείο του 4ου αιώνα π.Χ. που λέγεται ότι ήταν το παλάτι του Αίαντα.
Η πόλη διαθέτει Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας στο Δημαρχιακό Μέγαρο, και στη βιβλιοθήκη φιλοξενούνται 3.500 τόμοι. Στα Παλούκια, υπάρχει το Ναυτικό Μουσείο με τα κανόνια και τις τορπίλες που αποτελεί σπουδαίο θέαμα. Στο λόφο των Μύλων, οι δύο ανεμόμυλοι, κτίσματα του 18ου αιώνα, αποτελούν το μεγαλύτερο και αξιολογότερο βυζαντινό μοναστήρι του νησιού, τη Μονή της Φανερωμένης. Στα Αμπελάκια, βρίσκεται η ακρόπολη της αρχαίας Σαλαμίνας, στα Περιστέρια το σπήλαιο του Ευριπίδη, και το καταπράσινο Αιάντειο, όπου υπήρχε πρωτοελλαδικός οικισμός. Οι πιο γνωστές παραλίες είναι τα Κανάκια, τα Περιστέρια, η Γυάλα, Σελήνια, το Σατιρλί και η Παναγία. Αν και σύγχρονη πόλη, το νησί διατηρεί τον παραδοσιακό χαρακτήρα, με τα νεοκλασικά κτίρια και τις γραφικές γωνιές, με έντονο νησιώτικο χαρακτήρα.
Ύδρα :
Αριστοκρατική, γοητευτική, κοσμοπολίτικη, η Ύδρα θεωρείται η «αρχόντισσα» του Αργοσαρωνικού και είναι διατηρητέα. Οι υδραίικες γωνιές με τα όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια, τα ανθοστόλιστα σπίτια, τα καλοδιατηρημένα πέτρινα αρχοντικά, χτισμένα αμφιθεατρικά κάτω από τα γυμνά βράχια μαγεύουν τους επισκέπτες. Τα γαϊδουράκια και τα άλογα αποτελούν, μαζί με τα θαλάσσια ταξί, τα μοναδικά μεταφορικά μέσα του νησιού, αφού τα αυτοκίνητα απαγορεύονται στο νησί. Δεξιά και αριστερά στο λιμάνι υπάρχουν οι προμαχώνες με τα κανόνια, που προστάτευαν τον οικισμό της Ύδρας ενώ πάνω από τον αριστερό προμαχώνα, δεσπόζει από το 1993 το εμβληματικό άγαλμα του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη. Το Ιστορικό μουσείο της Ύδρας προβάλλει σημαντικά μουσειακά κειμήλια, αρχειακό υλικό μια βιβλιοθήκη με πολύτιμες εκδόσεις και κειμήλια των Βαλκανικών Πολέμων.
Δυτικά της πόλης είναι το τετραώροφο Αρχοντικό του Τομπάζη, το οποίο έχτισαν ο Μανώλης Τομπάζης με τη σύζυγό και από το 1936 ανήκει στη Σχολή Καλών Τεχνών. Στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ύδρα βρίσκεται η έδρα της Μητρόπολης των νησιών Ύδρα, Σπέτσες, Πόρος, Αίγινα και Αγκίστρι, στο χώρο του Δημαρχείου μαζί με το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Το νησί φημίζεται για τις φυσικές ομορφιές του, την ήρεμη ζωή, αλλά και για την έντονη κοσμοπολίτικη ζωή που προσφέρει στους επισκέπτες της τη νύχτα. Το ηλιοβασίλεμα από το Περίπτερο και από τη Σπηλιά είναι μοναδικό. Η Αίθουσα Τέχνης και Συναυλιών «Mελίνα Mερκούρη» φιλοξενεί εκθέσεις, ομιλίες, συναυλίες και πολιτιστικές βραδιές ενώ στην αίθουσα φιλοξενούνται όλο το χρόνο έργα διάσημων καλλιτεχνών. Στο ανατολικό τμήμα της Ύδρας είναι ο φάρος Ζούρβα ο οποίος κατασκευάστηκε το 1883.
Έξω από το λιμάνι, βρίσκεται η Σπηλιά, μια βραχώδης παραλία με έντονη κίνηση, που προσφέρεται για μακροβούτια από τα βράχια στα πολύ βαθιά και πεντακάθαρα νερά. Δίπλα η Υδρονέτα, που βρίσκεται στο ομορφότερο ίσως μέρος του νησιού, κάτω από τα κανόνια, πάνω στα βράχια, στην ίδια περιοχή με την Σπηλιά. Μετά την Υδρονέτα είναι το Αυλάκι, που βρίσκεται ανάμεσα στην παλιά γέφυρα της Αγίας Άννας και στο Αρχοντικό του Μπουντούρη. Μετά από το Αυλάκι, βρίσκεται το Καμίνι, ένα μικρό, φυσικό και γραφικό ψαρολίμανο γεμάτο ψαρόβαρκες. Συνεχίζοντας συναντάει κανείς τον πανέμορφο παραθαλάσσιο παραδοσιακό οικισμό του Βλυχού, με μαγευτική θέα και τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα, που προσφέρεται για οικογενειακό τουρισμό. Ο Μώλος, είναι επίσης ένας κλειστός και αρκετά ήσυχος, βραχώδης όρμος, με μεγάλη και όμορφη παραλία με βότσαλα.
Μετά το λιμανάκι του Βλυχού, βρίσκεται ο παραθαλάσσιος οικισμός Πλάκες Βλυχού, μια πολύ όμορφη και πλήρως οργανωμένη παραλία με πεντακάθαρα γαλανά νερά. Μια πευκόφυτη περιοχή, το Καουμίθι, έχει μία μη οργανωμένη παραλία με χοντρή άμμο και λίγο πιο πέρα βρίσκεται η παραλία "Μπαλή" ή "Πηγαδάκια" με μικρά βότσαλα, ζεστά νερά που σχηματίζει ένα μικρό λιμανάκι. Το Μπίστι είναι ο νοτιότερος όρμος του νησιού που περιβάλλεται από ψηλά βράχια και είναι οργανωμένη παραλία που προσφέρεται για θαλάσσια sport. Κοντά στο ακρωτήριο Μπίστι, στη δυτική ακτή του νησιού, είναι η πανέμορφη παραλία του Αγίου Γεωργίου, ήσυχη και χωρίς οργάνωση, που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πευκόφυτους λόφους. Στον όρμο της «Ζωοδόχου Πηγής» και την περιοχή του «Νερού» εδώ και πολλές χιλιετίες σταλάζει μέσα σε ένα βράχο νερό δίνοντας την ονομασία στην περιοχή. Στο Μανδράκι το παλιό πολεμικό λιμάνι του νησιού, η παραλία είναι μοναδική.



































Πόρος :
Γραφικός και αρχοντικός, γεμάτος ζωντάνια, ο Πόρος αποτελεί ελκυστικό τουριστικό προορισμό και προσφέρει ξεκούραση και απολαυστικές διακοπές στους επισκέπτες του. Η ομορφιά του τόπου υμνήθηκε από κορυφαίους λογοτέχνες, ποιητές και καλλιτέχνες όπως τον Νομπελίστα Γιώργο Σεφέρη, τον Κοσμά Πολίτη, τον Κωστή Παλαμά, την Ιουλία Δραγούμη και τον Αμερικανό συγγραφέα Henry Miller. Θεωρείται ένα πολύ ρομαντικό μέρος, ενώ είναι επίσης ιδανικό για οικογένειες. Είναι ένα πράσινο νησί, με πεύκα που καλύπτουν τους μικρούς λόφους και τις παραλίες του. Η πόλη είναι χτισμένη στην μικρή χερσόνησο Σφαιρία στο μικρό λόφο με θέα το λιμάνι. Ο θεός Ποσειδώνας λατρευόταν ιδιαίτερα στο νησί που ονομαζόταν Καλαυρία κατά τη διάρκεια της ελληνικής αρχαιότητας.
Η πρώτη ναυτική βάση και τα ναυπηγεία της Ελλάδος ιδρύθηκαν στον Πόρο, καθώς και το πρώτο σχολείο Ναυτικών Δοκίμων. Το περίφημο θωρηκτό Αβέρωφ ήταν για πολλά χρόνια αγκυροβολημένο στον Πόρο. Τα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα από τον 6ο π.χ. αιώνα και το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής είναι από τα αξιόλογα αξιοθέατα του νησιού. Ο Πύργος του Ρολογιού είναι από τα πιο σημαντικά ορόσημα του Πόρου από το 1927. Το Μπούρτζι ανατολικά του λιμανιού, είναι ένα μικρό νησί με το κάστρο που κρύβει μυστικά του 19ου αιώνα, με το οχυρό που χτίστηκε το 1827 από έναν Βαυαρό για την προστασία του λιμανιού. Το νησάκι μπορεί να το επισκεφθεί κανείς ακόμη και κολυμπώντας. Με 10 λεπτά βαρκάδα φτάνει κανείς στο λεμονοδάσος του Γαλατά, ένα μαγευτικό δάσος από λεμονιές.
Τρία χιλιόμετρα από τον Γαλατά, προς την Τροιζήνα, είναι οι Βασιλικοί Τάφοι της Μαγουλάς, τα θολωτά μνημεία από τα μυκηναϊκά χρόνια, και ο αρχαιολογικός χώρος της Τροιζήνας, πατρίδας του Θησέα. Μια εντυπωσιακή χαράδρα, με πυκνή βλάστηση από πλατάνια και πικροδάφνες είναι το Διαβολογέφυρο. Εντυπωσιακό είναι το Λιμανάκι της Αγάπης, με τον μικρό ρομαντικό ορμίσκο, τα γαλαζοπράσινα νερά και τα πεύκα που φτάνουν μέχρι την ακτή. Ο Πόρος φημίζεται για τα θαλάσσια σπορ και το καταδυτικό του κέντρο γιατί η σχεδόν σαν λίμνη θάλασσα του εξυπηρετεί όλους του αθλητές στις δραστηριότητες τους. Η Ψήφτα είναι μία παραθαλάσσια τοποθεσία στην Τροιζηνία, που είναι ένα πολύ ενδιαφέρον οικοσύστημα και ένας από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους της Ελλάδας.
Το Ασκέλι είναι μια αρκετά μεγάλη, όμορφη παραλία με άμμο και πανύψηλα δέντρα για να ξεκουραστεί κανείς και βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από το λιμάνι, στη συνέχεια του παραλιακού δρόμου μετά το Κανάλι. Η Βαγιωνιά βρίσκεται στα βόρεια του νησιού, είναι παραλία με άμμο και βότσαλο που προσφέρεται για ήρεμες διακοπές. Το Κανάλι είναι μια όμορφη οργανωμένη αμμουδερή παραλία στο βάθος του κόλπου του Ασκελίου μετά το γεφυράκι που ενώνει το Προγυμναστήριο με το Συνοικισμό. Το Μεγάλο Νεώρειο είναι από τις πιο ωραίες αμμουδιές του Πόρου με πολλά πεύκα στην ακρογιαλιά της, κατάλληλη για οικογενειακό τουρισμό και χαλαρές διακοπές. Ο Ρωσικός Ναύσταθμος είναι ένας όμορφος, γραφικός όρμος, που καταλήγει σε μια πευκόφυτη κοιλάδα και απέναντί του υπάρχει το νησάκι Δασκαλιό με το ξεχωριστό εκκλησάκι του. Το Μικρό Νεώριο είναι μία όμορφη και αμμουδερή παραλία μετά το γεφυράκι της διώρυγας, με τα πεύκα να φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Το Μοναστήρι είναι μία οργανωμένη ήσυχη παραλία, με πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, δίπλα σε πευκόφυτο δάσος κάτω από το λόφο που είναι κτισμένο το μοναστήρι.
Σπέτσες :
Οι Σπέτσες είναι ένα ιστορικό νησί του Αργοσαρωνικού ναυτικής παράδοσης και κοσμικής ζωής. Οι Σπέτσες κατά την εποχή της Ενετοκρατίας αποκαλούνταν isola di spezzie, δηλαδή το νησί των αρωμάτων, απ΄ όπου πήραν και το σημερινό τους όνομα. Το νησί των Σπετσών ταξιδεύει τον επισκέπτη στον χρόνο, εκεί που τα γαϊδουράκια και οι άμαξες αντικαθιστούν τα αυτοκίνητα και οι τσιμεντένιοι δρόμοι μετατρέπονται σε βοτσαλωτά πεζοδρόμια. Το κεντρικό λιμάνι της Ντάπιας, που κατά την επανάσταση του 1821 ήταν ο τόπος συνάντησης καπεταναίων και αρχόντων σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για τους περισσότερους ντόπιους και τουρίστες του νησιού. Είναι το νησί του Ματρόζου και της Μπουμπουλίνας, που κατέχει δίκαια την Εθνική καταξίωση για την ανεκτίμητη προσφορά κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Το νησί διατηρεί τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του που παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.
Τα αρχοντικά των καπεταναίων του περασμένου αιώνα με την ιδιότυπη αρχιτεκτονική τους, οι γραφικές μεταβυζαντινές εκκλησίες, τα ιστορικά μουσεία, τα δρομάκια με τα σπετσιώτικα βοτσαλωτά, τα περίφημα καρνάγια και οι γραφικοί αμαξάδες, αποτελούν παραδοσιακά χαρακτηριστικά. Το "Ποσειδώνιο" βρίσκεται στην πλατεία της Μπουμπουλίνας, στην οποία πραγματοποιούνται όλες οι μεγάλες εκδηλώσεις του νησιού με γνωστότερη την αναπαράσταση της Ναυμαχίας των Σπετσών το 1822, γνωστή ως "Αρμάτα". Το παλιό εργοστάσιο-νηματουργείο του "Δασκαλάκη", σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα πανέμορφο οικιστικό συγκρότημα πολυτελούς τουρισμού, διατηρώντας αρμονικά την παράδοση. Λίγα μέτρα μετά βρίσκεται το διατηρημένο παραδοσιακό κτίσμα του Δημαρχείου του νησιού με έναν όμορφο κήπο και σπετσιώτικα βοτσαλωτά.
Το φημισμένο εκπαιδευτικό συγκρότημα της Αναργύρειου Κοργιαλένειου Σχολής, το μεγαλύτερο των Βαλκανίων, λειτούργησε πάνω από 50 χρόνια και ανέδειξε φημισμένους επιστήμονες, πολιτικούς και καλλιτέχνες (Ι.Ξενάκης, Γ.Ράλλης κ.α.). Στην ψηλότερη κορυφή των Σπετσών βρίσκεται ο Προφήτης Ηλίας, με πανοραμική θέα όλου του νησιού. Πάνω από το λιμάνι βρίσκεται το Καστέλι, η πόλη των προεπαναστατικών χρόνων, από τα χαλάσματά της οποίας σώζονται μόνο οι εκκλησίες της. Το "Παλιό λιμάνι" (Μπάλτιζας) περνάει από τα παραδοσιακά καρνάγια που διατηρούνται μέχρι σήμερα μεταφέροντας από γενιά σε γενιά τα μυστικά του καλαφατίσματος των σκαριών. Το "Φανάρι", είναι εκεί όπου βρίσκεται η εκκλησία της "Παναγίας της Αρμάτας", εκκλησάκι που κτίστηκε για να τιμήσει την Παναγία. Στην περιοχή υπάρχει και ο κήπος του κανονιοστασίου, χώρος ιστορικής μνήμης και το πάρκο περιπάτου, το οποίο έχει διακοσμήσει με τα χάλκινα γλυπτά της η καλλιτέχνης Ναταλία Μελά.
H παραλία της Αγ. Μαρίνας, περίπου 2 χιλιόμετρα από την Ντάπια είναι από τις πλέον οργανωμένες και δημοφιλείς αμμώδεις παραλίες του νησιού. Μία μικρή παραλία με άμμο και ψιλό βότσαλο βρίσκεται στον ορμίσκο κάτω από τον Άγιο Νικόλαο και είναι πιο ήσυχη από αυτήν του Αγίου Μάμμα. Η παραλία της πόλης των Σπετσών του Αγίου Μάμμα προτιμάται κυρίως από ντόπιους και παιδιά, είναι αρκετά μεγάλη με άμμο και βότσαλο και στα δεξιά της έχει κατασκευασθεί για την διευκόλυνση των λουόμενων ΑΜΕΑ τσιμεντοβραχίονας. Μετά τη "Ντάπια", δυτικά από το λιμάνι, είναι η παραλία της Κουνουπίτσας, μια μικρή υπέροχη παραλία από βότσαλο και άμμο με καταγάλανα νερά η οποία, εκτός από το κολύμπι, προσφέρεται για περιπάτους ανάμεσα στις ψαρόβαρκες. Εκτός από αυτές υπάρχουν πολλές παραλίες στο νησί.Ένα από τα γνωστότερα τοπικά προϊόντα στις Σπέτσες είναι τα περίφημα αμυγδαλωτά και υπάρχουν πολλά εργαστήρια που τα φτιάχνουν.
Αγκίστρι :
Το Αγκίστρι είναι το μικρότερο νησί του Σαρωνικού είναι πολύ κοντά στον Πειραιά και μόνο δέκα λεπτά από την Αίγινα. Είναι το ιδανικό μέρος για διακοπές για όποιον αναζητά ξεκούραση και γαλήνη σε ένα ελληνικό νησί με πεντακάθαρες οργανωμένες παραλίες και απομακρυσμένες για αποδράσεις. Διάφορες περιοχές του Αγκιστρίου είναι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος όπως η Μεγαρίτισσα, ο Απόνησος και το Κοντάρι. Μερικά αρχαιολογικά ευρήματα από το νησί εκτίθενται στο Πολιτιστικό Κέντρο στον Μύλο. Είναι ένα από τα λίγα ελληνικά νησιά που κρατούν ακόμα την ιδιαίτερή τους ταυτότητα. Έχει 4 χωριά το Μεγαλοχώρι (Μύλος), τη Σκάλα, τη Λιμεναριά και τον μικρό συνοικισμό Μετόχι. Ο Μύλος είναι το κύριο χωριό του νησιού, η Σκάλα είναι περισσότερο τουριστικό μέρος έχοντας και την μεγαλύτερη παραλία του νησιού και η Λιμεναριά είναι ένα μικρό παραδοσιακό χωριό. Τα κύρια προϊόντα του νησιού είναι το ρετσίνι του πεύκου (για την παρασκευή της ρετσίνας), το ελαιόλαδο, τα σύκα, η ρίγανη και τα φρούτα.