
ΣΙΚΙΝΟΣ - ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ
Ανάμεσα στην Ίο και τη Φολεγάνδρο βρίσκεται η Σίκινος ένα από τα μικρότερα νησιά των Κυκλάδων με τρεις οικισμούς την Αλοπρόνοια, το Χώριο και το Κάστρο που αποτελούν δείγμα Κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής. Σύμφωνα με την μυθολογία, πήρε το όνομα του από τον Σίκινο τον γιο του βασιλιά της Λήμνου. Η Αλοπρόνοια είναι το λιμάνι του νησιού με τη μεγαλύτερη παραλία το Λιβάδι απ’ όπου μπορεί κανείς με καΐκι να επισκεφτεί τις απομακρυσμένες παραλίες του νησιού. Η Χώρα αποτελείται από δυο οικισμούς το Χωριό και το Κάστρο με τα πέτρινα σπίτια και τα στενά γραφικά δρομάκια. Το Κάστρο που είναι χτισμένο στο γκρεμό 280 μ. πάνω από τη θάλασσα είναι ένας παλιός οχυρωμένος οικισμός του 15ου αιώνα. Στενά σοκάκια, πέτρινα καλντερίμια, παραδοσιακά σπίτια και γραφικά εκκλησάκια συμπληρώνουν την εικόνα του Κάστρου, ο οποίος είναι το μεγαλύτερο χωριό του νησιού. Λιγότερο τουριστικό, το Χωριό είναι χτισμένο απέναντι από το Κάστρο και έχει κυρίως σπίτια και εκκλησίες ενώ κάποια χαρακτηριστικά του είναι οι ανηφόρες, τα περάσματα, τα πεζούλια και η μοναδική θέα.
Η Μαύρη Σπηλιά είναι η μεγαλύτερη σπηλιά του νησιού και από τις μεγαλύτερες σπηλιές των Κυκλάδων. Βρίσκεται κάτω από το μοναστήρι της Χρυσοπηγής και είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα με καΐκι. Το Λαογραφικό Μουσείο, το Παραδοσιακό Κυκλαδίτικο Σπίτι, και το Οινοποιείο κοντά στο Κάστρο αποτελούν τρεις ξεχωριστές δραστηριότητες για κάθε επισκέπτη. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του νησιού είναι τα 61 ξωκλήσια και οι έξι βυζαντινοί ναοί με τοιχογραφίες του 13ου και του 14ου αιώνα. Στην κορυφή του Κάστρου δεσπόζει η Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, ένα γυναικείο μοναστήρι του 1690 που λειτούργησε ως καταφύγιο από τις πειρατικές επιδρομές. Αξίζει να δει κανείς τον ναό της Επισκοπής ένα μνημείο εξέχουσας αρχαιολογικής, ιστορικής και αρχιτεκτονικής σημασίας καθώς είναι μία μοναδική ανακατασκευή ενός ρωμαϊκού μαυσωλείου σε χριστιανικό ναό. Η Παναγία η Παντοχαρά είναι το εκκλησάκι του Οδυσσέα Ελύτη. «Πρωτ’ αγαπούσα στο Χωριό, τώρα αγαπώ στο Κάστρο και μες στη Λότζια θα σφαχτώ που βασιλεύει τ’ άστρο», είχε γράψει ο σπουδαίος ποιητής.




















Οι παραλίες της Σίκινου είναι μοναδικές με καταγάλανα και καθαρά νερά. Η Αλοπρόνοια, δίπλα στο λιμάνι είναι μια οικογενειακή παραλία με άμμο, ρηχά νερά, και δέντρα Η παραλία του Αγ. Γεωργίου είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της Σικίνου αμμώδης, σκιερή και γεμάτη αρμυρίκια. Η παραλία Διαλισκάρι είναι μια μικρή παραλία με άμμο σε ένα μικρό όρμο με άγρια ομορφιά, ψηλά βράχια και αρμυρίκια. Η παραλία της Μάλτας είναι η πιο απομακρυσμένη ένα φυσικό λιμάνι σε ένα βραχώδη όρμο με βότσαλο που πήρε το όνομά της από τους Μαλτέζους πειρατές. Η παραλία του Αγίου Παντελεήμονα προσφέρει ένα άγριο τοπίο από βότσαλα και μεγάλες πέτρες ενώ ο βυθός είναι βραχώδης με πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά. Η παραλία Σαντοριναίικα αποτελείται από δυο μικρούς όρμους με άμμο, βότσαλο και πεντακάθαρα τιρκουάζ νερά η οποία πήρε το όνομά της χάρη στα καΐκια από τη Σαντορίνη που φόρτωναν από εδώ το εμπόρευμά τους. Η παραλία του Άη Γιάννη είναι μια μικρή παραλία με βότσαλο της οποίας η πρόσβαση απαιτεί πεζοπορία 4 χιλιομέτρων από την Επισκοπή.
Κατά την παραμονή στη Σίκινο θα πρέπει να δοκιμάσει κανείς τις νοστιμιές της τοπικής κουζίνας, η οποία είναι πλούσια. Το πιο διάσημο πιάτο της Σίκινου είναι η σαλάτα με ντόπια κάππαρη, ξινόγαλο, αμπελοφάσουλα αλλά και αρνί γεμιστό στο φούρνο. Κρασάτος κόκορας, μανούρι, πίτες με ανθότυρο ή κρεμμύδι, κρίταμος, βολβοί τουρσί, ξινόγαλο και πουράζενες είναι μερικές από τις ξεχωριστές γεύσεις του νησιού. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα ψάρια από ένα νησιωτικό τραπέζι όπως σκάροι, αθερίνα, μαρίδα, γόπες, σκορπίνες κ.α.. Τα τοπικά προϊόντα που παράγονται στη Σίκινο είναι λίγα αλλά πολύ γευστικά όπως το αγνό παρθένο ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας μιας και στο νησί υπάρχουν πολλά ελαιόδεντρα. Το δημοφιλέστερο ντόπιο τυρί, αποκαλείται σκέτα «τυρί» και είναι μαλακό, λευκό και ανάλατο. Η μελισσοκομία που ευδοκιμεί στο νησί προσφέρει εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι που χαρίζει μοναδική γεύση στο παστέλι και τους λουκουμάδες. Γλυκά που έχουν ξεχωριστή θέση στο τραπέζι είναι το καρπούζι σε γλυκό του κουταλιού και η γνωστή «διαγκουρένια» ένας χυλός από χυμό καρπουζιού, αλεύρι, μέλι και σουσάμι. Το Πάσχα, σερβίρονται επίσης οι πεντανόστιμες «μελόπιτες».