
ΚΕΑ - Η ΥΔΡΟΥΣΑ
Η Κέα ή Τζιά είναι το έκτο σε μέγεθος κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους το λιμάνι της οποίας συνδέεται και με άλλα νησιά των Κυκλάδων αλλά δεν είναι τόσο γραφικό όσο το υπόλοιπο νησί. Κατά την μυθολογία ονομαζόταν «Υδρούσα» για τα πολλά νερά και την πυκνή βλάστησή της. Το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει η Κέα, είναι μεγάλο, καθώς τα ερείπια της αρχαίας πόλης σώζονται μέχρι και σήμερα, όπως επίσης εκκλησίες και ιστορικά μοναστήρια. Συνδυάζει ένα μοναδικό φυσικό τοπίο, υπέροχες παραλίες, συναρπαστικά αξιοθέατα και πλούσια ιστορική παράδοση. Η κοντινή απόσταση από την Αθήνα την καθιστά εύκολα επισκέψιμη καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Για τους πιο παραδοσιακούς ταξιδιώτες, παρέχει δυνατότητα περιήγησης και ειδικών μεταφορών με μουλάρια και γαϊδουράκια. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ανήκει στο δίκτυο Natura 2000 καθώς διαθέτει μοναδικό φυσικό πλούτο. Είναι ένα αραιοκατοικημένο νησί με εξαίρεση την Κορησσία (Λιβάδι), που είναι το λιμάνι του νησιού, την Ιουλίδα, που είναι η πρωτεύουσα και το Βουρκάρι.
Οι ωραιότερες περιοχές, βρίσκονται στην βορειοανατολική μεριά και κάποιες από αυτές είναι η Πέρα Μεριά που έχει αρκετές παραλίες, όπως το Σπαθί. Στην Ιουλίδα, βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, στο οποίο φιλοξενούνται ευρήματα από τους προϊστορικούς οικισμούς, ιστορικούς χρόνους και τμήματα αρχαίου ναού της αρχαίας πόλης Καρθαίας. Στη Χώρα, είναι έντονη η αρχιτεκτονική και τα δείγματα νεοκλασικής, όπως το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Δημαρχείο, αλλά και το παλιό-ιστορικό Δημαρχείο στην Πλατεία της Ιουλίδας. Στο βόρειο τμήμα βρίσκεται η Ακρόπολη ενώ από τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα και το Μεσαιωνικό Κάστρο έχουν απομείνει μόνο κάποια τμήματα. Ανατολικά της Ιουλίδας, βρίσκεται ο περίφημος Λέοντας, ένα λιοντάρι σκαλισμένο πάνω σε Τζιώτικο βράχο, του διάσημου μύθου της Κέας. Στην Κορησσία η τούβλινη καμινάδα, ύψους 45 μέτρων, χαρακτηρίζει το παλιό εργοστάσιο εμαγιέ, το μεγαλύτερο της Μεσογείου.




























Στη Κέα όπως και σε όλες τις Κυκλάδες υπάρχουν πολλές εκκλησίες οι οποίες δημιουργούν στους επισκέπτες έντονο θρησκευτικό συναίσθημα. Οι πιο γνωστές παραλίες του νησιού είναι ο Οτζιάς, το Γιαλισκάρι, οι Ποίσσες, τα Ξύλα, καθώς και ο Κούνδουρος που έχει βραβευτεί με γαλάζια σημαία. Παραλίες με ήρεμα νερά και άμμο, με αρμυρίκια και με ευκαλύπτους υπάρχουν σε αυτό το ελληνικό νησί. Το Βουρκάρι είναι ένα γραφικός οικισμός και λιμάνι για σκάφη αναψυχής και στην δεξιά του πλευρά υπάρχει παραλία αλλά και μικροί όρμοι με βράχια. Η παραλία Γιαλισκάρι βρίσκεται ανάμεσα στο Βουρκάρι και την Κορησσία και είναι μια από τις πιο όμορφες παραλίες στην Κέα. Η παραλία της Οτζιάς στον ομώνυμο οικισμό, είναι η μεγαλύτερη παραλία της Κέας μια ρηχή, απάνεμη, αμμουδερή παραλία. Ο Κούνδουρος είναι ένας σχετικά πρόσφατα αναπτυγμένος οικισμός στην Κέα. Η παραλία στον οικισμό Ποίσσες στην άκρη μιας κατάφυτης κοιλάδας με ελαιώνες και περιβόλια είναι μια μοναδική παραλία.
Το νησί της Κέας αποτελεί αγαπημένο προορισμό για όσους αγαπούν την ιστιοπλοΐα συγκεκριμένα η περιοχή μεταξύ του Σουνίου, της Κέας και της Μακρονήσου ονομάζεται Κάβο Ντόρο που θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα περάσματα του Αιγαίου. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα της περιοχής, η φουρτουνιασμένη θάλασσα και οι εξαιρετικά ισχυροί άνεμοι δυσκολεύουν συχνά τους ναυτικούς που ταξιδεύουν στην ευρύτερη περιοχή και αντιμετωπίζουν με δέος το θρυλικό ακρωτήρι που είναι ένα από τα πιο δύσκολα περάσματα της Μεσογείου. Η περιοχή είναι επίσης γεμάτη ναυάγια και οι λάτρεις των καταδύσεων εξερευνούν ένα από τα σημαντικότερα υποθαλάσσια αξιοθέατα της περιοχής, τον «Βρεταννικό» (αδελφό πλοίο του «Τιτανικού»). Τα χωριά που βρίσκονται στη περιοχή Κάβοντορο είναι οι Αγίοι, Καστρί, το Λιβάδι και Ποτάμι. Η Κέα είναι ένας μαγευτικός προορισμός που ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Η Κέα όπως και κάθε άλλος μικρός τόπος έχει τα δικά της παραδοσιακά προϊόντα, καρπούς της μελισσοκομίας, της γεωργίας και της κτηνοτροφίας που είναι και οι βασικές δραστηριότητες του νησιού. Το μέλι της Κέας από το πιο αγνό φυτό προέλευσης, το θυμάρι έχει χρώμα χρυσό και υφή παχύρρευστη. Το νησί χαρακτηρίζεται για τα βότανα και τα μυρωδικά όπως το χαμομήλι, το φασκόμηλο, η λεβάντα, η λουίζα, ο βασιλικός, η ρίγανη, το δεντρολίβανο, η θρύμπη και το σπαθόχορτο από τα πιο συνηθισμένα. Το σήμα κατατεθέν της Κέας όμως δεν είναι άλλο από το βελανίδι που προσφέρει το δρύινο δάσος του νησιού το οποίο αποτελεί πρώτη ύλη για τις παραδοσιακές συνταγές. Πρέπει ο επισκέπτης να δοκιμάσει τα τοπικά φαγητά, όπως ο πασπαλάς, τα τσίγαρα (κομμάτια χοιρινού κρέατος με λίπος), η λόζα (καπνιστό χοιρινό κρέας), τα ντόπια λουκάνικα και τα παραδοσιακά τυριά όπως ξυροτύρι, μυζήθρα, ξινό, κοπανιστή.